Kerk van Wirdum

Uniek ID: RM26270
naam gebouw: Kerk van Wirdum
Rijksmonumentnummer: 26270
algemene beschrijving muurschilderingen: nl Van begin af aan wit gepleisterd. Op noordwand: fries van driepasnissen, afgesloten door lijst in blokverband, 2de helft 14de eeuw, alsmede restanten van figuren in nissen, wijdingskruis. Ca. 1400 beschildering dagkanten middelste koorvenster: bovenin Maiestas Domini; op dagkanten: boven elkaar twee arcades van telkens twee driepasnissen, gescheiden door decoratieve rand, in elke nis vrouwelijke heilige - die aan de noordzijde waarschijnlijk Barbara-, op links aansluitend muurvlak fragment van palmettenrand rondom de vensteropening. (bron:Q122982902)
dit gebouw elders, url of uri: http://www.wikidata.org/entity/Q2947074; https://www.reliwiki.nl/index.php?title=Wirdum,_Kerkeweg_24_-_Hervormde_Kerk; https://www.groningerkerken.nl/nl/kennisbank/kerken/W/45/wirdum-kerk; https://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/monumenten/26270
plaats waarin het gebouw ligt: Wirdum
Heeft huidige functie: Kerk / Hervormde kerk
Ingevoerd door: Aafje OUOU
gebouw beschreven in bron: Het kleurenschema van de middeleeuwse kerkinterieurs van Groningen; Groninger kerken en hun schilderingen; Enkele notities uit het Dagboek van de restauratie 1959-1961 van de N.H. kerk te Wirdum; Alle middeleeuwse kerken. In Groningen en Drenthe
Bouwgeschiedenis: Niet overwelfde kerk met recht gesloten koor uit 2de kwart 13de eeuw, eind 13de eeuw vergroting vensters koorgevel. Restauratie 1959-1961.
Restauratiegeschiedenis: De schilderingen zijn tussen 1959 en 1961 blootgelegd en gerestaureerd tijdens grootscheeps onderhoud aan het vervallen gebouw (onbekend door wie). Er werden meerdere dichtgemetselde vensters weer opengebroken. In de jaren '80/'90 bleken de fragmenten schilderingen in zeer onthechte toestand wegens zoutuitbloei. Dit werd geconserveerd door Helmer Hut. In 2017 werd de conditie van de schilderingen geïnspecteerd door OUOU restauratoren. Hierbij werd minimaal onderhoud uitgevoerd, alleen acute schade.
Schadegeschiedenis: Door de ligging heeft de kerk sinds de bouwtijd meerdere watervloeden meegemaakt waarbij zeewater in het metselwerk is getrokken. Daarnaast oefenen verzakkingen in de grondlagen (o.a. klei) al eeuwen lang druk uit op de constructie waardoor er scheuren zijn ontstaan. Het vele cement wat tijdens vorige restauraties in het gebouw is beland heeft een ongunstig effect op de vochttransporten. Door het verwijderen van het ingeboete metselwerk in het middelste koorvenster terwijl het gebouw in vochtige toestand verkeerde, is de dagkantschildering enorm gedegradeerd door zoutuitbloei. Vergelijkbaar met een archelogische vondst die bovengronds opdroogt en in verval raakt.