Uniek ID

RM26270

naam gebouw

Kerk van Wirdum

Rijksmonumentnummer

26270

algemene beschrijving muurschilderingen

nl Van begin af aan wit gepleisterd. Op noordwand: fries van driepasnissen, afgesloten door lijst in blokverband, 2de helft 14de eeuw, alsmede restanten van figuren in nissen, wijdingskruis. Ca. 1400 beschildering dagkanten middelste koorvenster: bovenin Maiestas Domini; op dagkanten: boven elkaar twee arcades van telkens twee driepasnissen, gescheiden door decoratieve rand, in elke nis vrouwelijke heilige - die aan de noordzijde waarschijnlijk Barbara-, op links aansluitend muurvlak fragment van palmettenrand rondom de vensteropening. (bron:Q122982902)

dit gebouw elders, url of uri

http://www.wikidata.org/entity/Q2947074

https://www.reliwiki.nl/index.php?title=Wirdum,_Kerkeweg_24_-_Hervormde_Kerk

https://www.groningerkerken.nl/nl/kennisbank/kerken/W/45/wirdum-kerk

https://monumentenregister.cultureelerfgoed.nl/monumenten/26270

plaats waarin het gebouw ligt

Wirdum

Heeft huidige functie

Kerk / Hervormde kerk

Ingevoerd door

Aafje OUOU

gebouw beschreven in bron

Het kleurenschema van de middeleeuwse kerkinterieurs van Groningen

Groninger kerken en hun schilderingen

Enkele notities uit het Dagboek van de restauratie 1959-1961 van de N.H. kerk te Wirdum

Alle middeleeuwse kerken. In Groningen en Drenthe

Bouwgeschiedenis

Niet overwelfde kerk met recht gesloten koor uit 2de kwart 13de eeuw, eind 13de eeuw vergroting vensters koorgevel. Restauratie 1959-1961.

Restauratiegeschiedenis

De schilderingen zijn tussen 1959 en 1961 blootgelegd en gerestaureerd tijdens grootscheeps onderhoud aan het vervallen gebouw (onbekend door wie). Er werden meerdere dichtgemetselde vensters weer opengebroken. In de jaren '80/'90 bleken de fragmenten schilderingen in zeer onthechte toestand wegens zoutuitbloei. Dit werd geconserveerd door Helmer Hut. In 2017 werd de conditie van de schilderingen geïnspecteerd door OUOU restauratoren. Hierbij werd minimaal onderhoud uitgevoerd, alleen acute schade.  

Schadegeschiedenis

Door de ligging heeft de kerk sinds de bouwtijd meerdere watervloeden meegemaakt waarbij zeewater in het metselwerk is getrokken. Daarnaast oefenen verzakkingen in de grondlagen (o.a. klei) al eeuwen lang druk uit op de constructie waardoor er scheuren zijn ontstaan. Het vele cement wat tijdens vorige restauraties in het gebouw is beland heeft een ongunstig effect op de vochttransporten. Door het verwijderen van het ingeboete metselwerk in het middelste koorvenster terwijl het gebouw in vochtige toestand verkeerde, is de dagkantschildering enorm gedegradeerd door zoutuitbloei. Vergelijkbaar met een archelogische vondst die bovengronds opdroogt en in verval raakt.